شب قدر سوم و وجودهای متعالی

امشب شب قدر سوم است و من بر آن هستم تا بیاری خدا رازی از آن را برای خویشتن باز گشایم.

همانطوریکه در پست قبلی گفته شد شب قبل چنان نیست که در یک شب مشخص مثلا 21 یا 23 رمضان اتفاق می افتد. این شب را انسان ها خلق میکنند. یعنی اراده می کنند تا شب قدری بسازند که دارای فضیلتی است که از آن توسط اولیا و پیغمبران پرده برداشته شده است. برای توضیح بیشتر ین موضوع مجبورم که بحثی دیگر را باز گو کنم. بحث این است که وجود مادی ما تنها وجودی حاضر در جهان نیست و وجود و یا وجود های دیگری هم هست که که از دسترس حواس ما دور است. اما چندان نیست که این وجود ها در ذات خود موجود باشند بلکه پتانسیل "هست" شدن را دارا هستند. مانند لایه های اربیتالی که تا زمانیکه الکترونی در آن نباشد موجود نیستند هر چند قابل اشاره اند اما به محض اینکه الکترونی با جذب انرژی به آن لایه ها میرود وجود پیدا می کنند. از طرفی غیر از لایه هایی که اگر چه واجد الکترون نیستند اماقابل اشاره اند و برای گوینده و شنونده همویت قابل اشاره دارند لایه های دیگری هم هستند که هنوز به تجربه علم و به تیع آن به درک عقلی نرسیده اند. این ها را هم نمی توان وجود نامید از آن رو که قابل اشاره و قابل درک عقلی نیستند و هم می توان وجود نامید از آن رو که قابل طرد نیستند.

پس اینجا ما داریم وارد مبحثی می شویم که به وجود های غیر قابل دریافت با حواس مرتبط می شود. استفن جی گولد در" کتاب حیات چیست بعد از پنجاه سال" صراحتا اشاره می کند که موجودیت در سطح گونه یک موجود کاملا حقیقی است. یعنی اینکه به همان شکل که یک گربه یک وجود حقیقی است گونه گربه هم یک وجود حقیقی است. این گونه همچون فرد فرد یک گونه دچار دگرگونی(تکامل) و مرگ (انقراض)می شود ، دچار عوارضی می شود که بارزترین آن تکامل است. در حقیقت ترم تکامل و انقراض صرفا قابل اطلاق به این موجود ی که در سطح گونه موجودیت دارد می شود .

همین طورکه جامعه فراگیر گربه ها تشکیل یک موجود می دهد، اجتماع انسانی هم چنین موجودی را شکل می دهد. و تنها با پذیرفتن موجودیت این موجود است که تکامل گونه انسانی و نیز تکامل جامعه انسانی معنا می یابد. دین و ضرورت دین و متکامل تر شدن ادیان معنا می یابد.

اندکی اگر بخواهم توضیح بیشتری داده باشم باید بگویم یک خانواده متشکل از زن و مرد ایجاد یک موجود مستقل می نمایند. باافزوده شدن فرزندان سیر تکاملی آن تسریع می شود. باید درنظر داشت که این موجودهرگز یک موجود ذهنی و فرضی و یا تمثیلی نیست و ادراکی هست که می تواند آنرا درک نماید. در حقیقت شب قدر هم نسبتی نزدیک و تاثیر گذار با این موجود دارد تا با فرد یک انسان. همانطوریکه اعضای یک خانواده موجودیت یک موجود مستقل جدیدی را شکل می دهند به همین طریق اعضای یک جامعه مثلا مسلمان هم یک موجود مستقل جدیدی را شکل می دهند. بسان اجتماع انسانهایی که نماز جماعت می خوانند. خواست و طلب آنها در سطحی متفاوت از خواست و طلب یک فرد انعکاس پیدا میکند

در حقیقت در ادبار گذشته حقیقت موجودیت همین موجود بیشتر نمایان بود تا به آن پایه که موجودیت فرد را تحت الشعاع قرار می داد. با ظهور ابزار های گوناگون موجودیت فرد غلبه یافت و ما در شرایط امروز قرار گرفتیم. در حقیقت در زمان ظهور حضرت ختمی مرتبت محمد (ص) آخرین حلقه این گذار شکل گرفت و منطقا هیچ دینی و هیچ پیغمبری بعد از ایشان نیامد.

حال برگردیم به سراغ اینکه چرا شب قدر منحصر به شبهای قدر ماه رمضان نیست. همانطوریکه گفته شد در دهه سوم ماه رمضان گونه انسان_ مشخصا اسلامی_ با خویشتنداری از فردیت خویش رهایی می یابد و موجودیت گونه ای خود را به منصه ظهور می رساند. این موجود عقلا در زمان هایی دیگر هم امکان پدیدار شدنش هست اما شرایط حداکثری تنها در ماه رمضان اتفاق می افتد. .